Pewnym
zaskoczeniem jest dla mnie szerokie zainteresowanie dziejami Bizancjum
wśród polskich miłośników historii. Na Facebookowych grupach
historycznych regularnie pojawiają się pytania o opracowania na ten
temat. W związku z tym chciałbym polecić książkę, o której nieczęsto się
wspomina, a która warta jest lektury. Chodzi o tom „Konstantynopol -
Nowy Rzym: Miasto i ludzie w okresie wczesnobizantyńskim” pod red. M.J.
Leszki i T. Wolińskiej (Warszawa 2018). Jest to bardzo obszerna
(751 s.) monografia poświęcona stolicy cesarstwa wschodniego w okresie
IV-VI w., napisana bardzo ładnym, momentami wręcz literackim językiem,
dzięki czemu czyta się ją o wiele łatwiej i przyjemniej niż np. jedno z
klasycznych opracowań autorstwa Georgija Ostrogorskiego. I o ile to
ostatnie skupia się w zasadzie wyłącznie na dziejach politycznych
Bizancjum, to autorzy tomu o Konstantynopolu wiele miejsca poświęcają
znacznie dla mnie ciekawszym kwestiom społeczno-kulturalnym. Bardzo
polecam.
