niedziela, 13 września 2015

Dzieci Isfahanu

Historia magistra vitae

“Byliśmy grupą bezradnych i słabych istot ludzkich, które z głodu, niedożywienia i rozmaitych chorób znajdowały się na skraju śmierci. Gdy dotarliśmy do Bandar Anzali (d. Pahlawi) w Iranie, wokół nas zbierali się miejscowi ludzie i przynosili nam jedzenie, ubrania i buty, a nawet słodycze i owoce, uśmiechali się do nas. Irańczycy zaakceptowali nas takimi, jakimi byliśmy, nie pytali o nasze matki i ojców. Nie pytali, w co wierzymy ani skąd przybywamy. Widzieli, że potrzebujemy pomocy i pomoc tę nam ofiarowali.” (http://bliskiwschod.pl/2013/05/historia-polskich-tulaczy-ii-wojny-swiatowej-w-iranie/)

A dla tych, którzy nie znają historii, jeszcze kilka linków:

https://www.youtube.com/watch?v=FEy7J-DMs5U
https://vimeo.com/7960281
http://dzieje.pl/aktualnosci/dzieci-isfahanu-po-70-latach-ponownie-w-iranie
http://www.vaterland.pl/865,polscy_emigranci_w_isfahanie_1942_1945.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz