http://www.ceramicstoday.com/articles/ancient_greek_ceramics_spare.htm |
„Można próbować udowodnić, że warunki komunikacji kulturowej
przejawiają się również w dziedzinie sztuk plastycznych (ale nie na odwrót).
Czy styl protogeometryczny w malarstwie wazowym nie był zapoczątkowany jako
psychologiczny ślad owego surowego treningu wzorców akustycznych, jakiego
wymagały sprawy życia codziennego i słuchanie recytacji? Zakłada się, w
opozycji wobec przesłanek oralizmu, że wzory metryczne ‘Iliady’ traktowano tak,
jak gdyby były one rodzajem układu wizualnego, co miało umożliwiać ich
porównywanie z wizualnymi wzorami waz geometrycznych. Czy jednak nie byłoby
słuszniej założyć, że to wzory na wazach konstruowano poprzez analogię do
wzorów akustycznych, w których wykorzystywano echolaliczne powtórzenia jako narzędzia
mnemoniki? Jeżeli tak było, to wizualna geometria sztuk plastycznych mogła sama
w sobie stanowić refleks instynktu słuchowego, przeniesionego do sfery
wzrokowej – nie zaszło natomiast zjawisko odwrotne”.
E.A. Havelock, Przedmowa do Platona, Warszawa 2007, s. 162
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz